Ένας μουγκός περιμένει τη φωνή του κι ένας σακάτης κλαίει με αναφιλητά. Άνοιξε η κόλαση, βγήκαν έξω μύτες και διάολοι, αίμα, φευγαλέα είναι κι ιδρώτας γύρω γύρω όλοι. Εσκιμώοι και κληρικοί τρώνε σάρκα. Ακόλαστοι και δήμιοι γυμνοί σε τούτη τη στροφή, φίδια και νεοσσοί μια εποχή στη σιωπή. Ξύλο κι αράχνες στο σάλιο του σκύλου... (Από την έκδοση)