Είμαι ό,τι θα είχα ξεχάσειΟι χρόνοι του ρήματος ανοίγουν τις αποσκευές μιας Ιστορίας που άφησε τη ζωήνα διασκευάσει το τέλος τηςΟ τετελεσμένος μέλλων αφήνει την απελπισία θυσία στο βωμό μιας προσδοκίαςκατηγορούμενος για μιά ελπίδαανήξερη από χρόνουςΗ πεποίθηση ενός Έρωταότι θα είχε κατατροπώσει τη φθοράδίχως να βρεθεί αντιμέτωποςμε το έρμα των νέων σκιώνκάνει τον Υπερσυντέλικονα δραπετεύσει στον Ενεστώτα