Οι μνήμες των παλιών δασκάλων και των έργων τους κατοικούν στις σκέψεις και στις ανησυχίες των επερχόμενων.Ενίοτε οι πάλαι ποτέ μαθητές, και ίσως κάποιοι αιώνιοι μαθητές, αναλαμβάνουν και αυτοί τις ευθύνες των δασκάλων. Τότε η έννοια του χρόνου ενιαιοποιείται και το παρόν και το παρελθόν ταυτίζονται.Ιδέες, αντιλήψεις και μέθοδοι διδασκαλίας συγκρούονται με σκοπό πάντα την πρόοδο και την καλλιέργεια της εικαστικής σκέψης.