Η Έλενα Στριγγάρη, ανεξαρτήτως της ποίησής της, (στην οποία συμπεριλαμβάνονται και τα μόνα πράγματι αντιχουντικά ποιήματα -δημοσιευμένα όλα πριν την μεταπολίτευση-, καθώς και ένα εξαίρετο, πολιτικό ποίημα για τη γλώσσα), υπήρξε εκ των πλέον δραστήριων - ιδρυτικών μελών εκείνης της ευάριθμης-άτυπης, ομάδας νέων ποιητών και ποιητριών που, περί το 1970, εισέβαλαν στα λογοτεχνικά πράγματα με κύρια χαρακτηριστικά, στο μεν ιδεολογικό πεδίο την αμφισβήτηση των πατριαρχικών κανονιστικών αξιών, στο δε γλωσσικό την de facto περιφρόνηση της καλλιέπειας. [...] το ποίημά της ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ, υπήρξε [...] το μόνο πράγματι, δηλαδή ευθέως και απροσχημάτιστα, αντιχουντικό ποίημα και των ομηλίκων της λογίων και των προηγούμενων. (Κώστας Σοφιανός, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Πρόλογος Υπό το φως των προβολέων Πρόσωπο με πρόσωπο