Η Αμαρυλλίδα, η Φρύνη, η Μυριέλλα και η Αέλια. Συνομήλικες, με τις δικές τους ιστορίες, δήλωναν πώς πέρα από την εξωτερική καλοτυχία, αναζητούσαν τα συμπλέγματά τους με τη ψυχή.Ένιωθαν μέσα τους κενές. Καθώς, επίσης, αγωνία και απόγνωση για το μέλλον. Ήλπιζαν ο χρόνος να θάψει τις παλιές ιστορίες, αλλά όσο περνούσε ο χρόνος, η κατάσταση χειροτέρευε. Ρίζωσε μέσα τους και έγινε συνήθεια.Τι ρόλο, να έπαιξε, άραγε, το Γιοχάνεσμπουργκ, στις ζωές τους και πώς βοήθησε η Αιθιοπία.Τόσες μπλεγμένες ιστορίες, με ένα κοινό σκοπό!