Το δεύτερο βιβλίο του Νίκου Πριόβολου μετά το Συνήθεια να ξύνεις τις πληγές σου του 2014, αποτελείται απο τριάντα ποιήματα πολλά εκ των οποίων δημοσίευσε αυτά τα χρόνια στο σάιτ της Bibliotheque.Τα ποιήματα του Πριόβολου δεν είναι αφηρημένα και γενικά και δεν ιδιωτεύουν. Είναι ποιήματα γραμμένα στο τώρα και συνομιλούν και με αυτό. Μιλούν κατά μέτωπο κι όχι με υπονοούμενα.Τελειώνοντας το σχολείο για τις διακοπές του Πάσχα / όταν ήμασταν παιδιά / η μόνη εκμίσθωση του χρόνου που δεχόμασταν ήταν αυτή της ζωής μας στην άνοιξη.