ΣΚΙΣΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑΚανένας δρόμος, καμιά πληγήδεν έχει για ’μένα κλείσειΌλες οι γιορτές μου είναι κρυφέςΜυστήρια που ο κόσμος δεν θα λύσειΔεν είμαι ένα μήνυμακλεισμένο σε μπουκάλιΜε το χέρι δεν ζυγίζομαιΜόνο με το κεφάλιΠάνω μου πάντα κουβαλώσκόνη και μελάνιΔεν γίνεται να ’σαι απ’ όλα καθαρόςΟ χρόνος θα σε πιάνειΔεν έχω πίστη, δεν έχω ευχέςΛίγες αράδες μόνο έχωπου τις ψιθυρίζω στα ξαφνικάόταν τον εαυτό μου δεν ελέγχωΈχω για φίλο μοναδικότο ελεύθερο αεράκιπου δεν σταματάει να φυσάνα ξεκουραστεί λιγάκιγιατί το ξέρει, όπως κι εγώπως όπου κι αν σταματήσειμια φυλακή θα είναι εκείκαι ύστερα θα σβήσει