ΓλάροςΜ’ έκανε το σκυλί του πελάγου Τουνα μυρίζομαι τα καράβια πίσω από τον ορίζοντατις φωτιές στους βυθούς και στα άστρα Του.Μ’ έκανε το σκυλί της αυλής Τουνα αγναντεύουμε παρέα στα βράχιατον χρόνο που πλέει γύρω από τα νησιά Του.Μ’ έκανε το σκυλί του περιβολιού Τουνα μην τρυπώνει ο Τρυγητήςκαι του σουφρώνει τις ώριμες νοστιμιές Του.Μ’ έκανε το σκυλί του κοπαδιού Τουλευκός, κρυμμένος στον αφρό των κυμάτωννα τσομπανεύω τους ανέμους Του.Μ’ έκανε το σκυλί του κυνηγιού Τουνα ξετρυπώνω τους χαμένους στη θάλασσαπου τρομάζουνε τους τουρίστες Του.Μ’ έκανε ο Θεός το σκυλί Τουχωρίς ουρά, να μη δείχνω τη χαρά στην καλοκαιριάμε μικρά φτερά, να μην τρέχω μακριά απ’ την αγάπη Του.Ο κουτσός μήνας με βοήθησε να το σκάσω.Και για σένα που ρωτάς και γι’ Αυτόν που με ψάχνει·ο Αδέσποτος είμαι με το τσιμπούρι του ήλιου.Πίσω απ’ τα καΐκια Του γαβγίζωκαι ξεδιψώ στην αρμύρα.