Μένω σε μια τρίγωνη σοφίταμονίμως σκοντάφτω σε γωνίεςμοιρο-λατρώ επίσηςΤην ημέρα διάγω βίο σκαληνόμε ισοσκελείς ισορροπίεςδηλαδή εμμένω να σκέφτομαι τετράγωνανα διυλίζω τον κώνωπα να υπομένω αφαιρέσειςΓενικά επιμένω χρόνια τώρανα ζω με αυτά τα δεδομέναΤο βράδυδηλαδή κάθε βράδυπεριμένω να νιώσω την αμβλεία σου αγάπηή έστω κάτι παραπληρωματικό τηςτην αγκαλιά των 180° να κλείνει γύρω μου σε 360°Περιμένω να δω το φως από το μπροστινόστρογγυλό φακό του τραίνου εκείνου–το βράδυ εκείνο με το ολόγιομο φεγγάρι–που ’φυγεςνα επιστρέφειμα πάντα με παίρνει ο ύπνος πρινΠεριλαμβάνονται οι συλλογές:Έκαστος εφ’ ω ετάφηΜισές αλήθειεςΜε ύφος ΙνδιάνουΣτο σπίτι του κρεμασμένου