Η ποίηση από τη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας είναι στην Ελλάδα μια αόρατη ποίηση, σε μεγάλο βαθμό κατατρεγμένη ήδη από τη στιγμή του ονόματός της. Μαζί με την απαγορευμένη γλώσσα χάνεται και ό,τι γράφεται σε αυτήν. Στην ανθολογία περιλαμβάνονται δεκαεπτά ποιητές και ποιήτριες που έγραψαν και γράφουν στη μακεδονική γλώσσα από το 1945, και παρουσιάζονται αναλυτικά τα ποιητικά ρεύματα, από τους πρώτους μεταπολεμικούς ποιητές μέχρι τις σύγχρονες τάσεις, με στόχο τη γνωριμία με μια λογοτεχνία που παραμένει στη σκιά. Ράντοβαν ΠαβλόβσκιΕΝΤΟΛΗΆμα πεθάνωΒάλτε με σε νεκροκρέβατο από μεταφορές.Πουθενά μη μ’ αφήσετεΑπ’ τις ακτές μιας θάλασσαςΣτις ακτές μιας άλλης θάλασσαςΑφήστε να ξεκουραστώΑφήστε την απόσταση να με θρηνήσει.Άμα πεθάνωΜη μου κλείσετε τα μάτιαΣυνεχίστε ν’ αγαπάτεΜε τυφλή ασημαντότητα.Άμα πεθάνωΝεκρό να μη με πάτε στο ΠοτάμιΣτην ίριδα αυτού του κόσμουΘάψτε με.