Υμνήθηκε, δοξάστηκε, λατρεύτηκε ως γιος της Αφροδίτης.Κι αν Ίμερος, ανήμερος σκορπά τα αδηφάγα βέλη του.Δεν ξέρει από σύνορα, από όρια, ούτε από πρέπει και κανόνες.Μόνο από θέλω. Κι οι αντιστάσεις σκήπτρα τού παραδίδονται,όπως αρμόζει σε Βασιλιά-Θεό!Γλυκόπιοτος, μεθυστικός μα βασανιστικός συνάμα,μια ανασταίνει και μια τον θάνατο αγκαλιάζει.Μια κίνηση αέναη της ψυχής της άλογης που υποτάσσεται αμαχητίκι αναζητά την λύτρωση μες στην ενσάρκωση του ονείρου.Άραγε, το πολυπόθητο βρίσκει το μίτο της εκπλήρωσης;