Και χάθηκα στηριγμένοςαπό μια τρίχα,του μανιασμένουανέμου, στα ξέμπλεκα γένια.Τον ακολούθησα σαστισμένοςστο πάτημα της φυγής τουκαθώς τα πάντα ισοπέδωνε.Και εξαφανίστηκα μέσασε αυτόν τον χαλασμό.Και δεν με έψαξα.Γιατί μπορεί να μην έζησαπραγματικά ποτέ.