Όταν αναλάμβανα τη μετάφραση του «Περί τα ζώα ιστορίαι» του Αριστοτέλη, δεν μπορούσα από την αρχή να φανταστώ τι μου επιφύλασσε η ενασχόληση με ένα έργο που είχε θέμα τον κόσμο των ζώων. Καθώς προχωρούσα, είχα, από τη μια, μπροστά μου ένα πλούσιο και ανεξάντλητο ζωολογικό υλικό με πληροφορίες, παρατηρήσεις, εμπειρικά δεδομένα και σχόλια· από την άλλη, πάλι, το πιο σημαντικό φαινόταν πως ήταν το γεγονός ότι μπορούσε να διακρίνει κανείς στο έργο τον ερευνητή-μελετητή -εδώ τον Αριστοτέλη-, που εξετάζει, παρατηρεί και κατατάσσει τα φαινόμενα της φύσης με σκοπό να τα γνωρίσει: ένα είδος έρευνας που ξεκινά από το έργο αυτό και βλέπουμε μετά να ολοκληρώνεται στα αλλά ζωολογικά έργα· εκεί, πράγματι, ξεχωρίζει η προσπάθεια να βρεθούν οι αιτίες και να αποκαλυφθεί ο τρόπος που ενεργεί η φύση. [...] (από το σημείωμα του μεταφραστή)