Μετά τις τρεις πολιτικοοικονομικές δίκες, Κατ' Ανδροτίωνος, Κατά Τιμοκράτους και Προς Λεπτίνην, ο Δημοσθένης στρέφεται προς την πολιτική. Τώρα πια είναι ο ίδιος αγορητής και σύμβουλος στην Εκκλησία Του Δήμου. Οι πρώτες μεγάλες πολιτικές δημηγορίες του καλύπτουν τα προβλήματα της αθηναϊκής εξωτερικής πολιτικής σε κρίσιμες περιοχές. Ο Περί των συμμοριών λόγος εξετάζει την πολιτική της Αθήνας προς τον Πέρση βασιλιά και γενικά τις σχέσεις Ευρώπης - Ασίας. Ο λόγος Υπέρ Μεγαλοπολιτών αναφέρεται στο Πελοποννησιακό ζήτημα και την ανάμειξη της Θήβας στα νεοϊδρυθέντα κράτη, Αρκαδική Ομοσπονδία και Μεσσηνία, μετά την κατάρρευση της Σπαρτιατικής Ηγεμονίας. Στον λόγο αυτόν αναπτύσσεται η θεωρία της ισορροπίας των δυνάμεων, που επηρέασε αποφασιστικά την πολιτική της Ευρώπης στα νεότερα χρόνια. Την αρχή της ισορροπίας των δυνάμεων (balance of power) εφάρμοσε κυρίως η Αγγλία και σ' αυτήν χρωστούσε ένα σημαντικό μέρος της δύναμής της. Ο Περί της Ροδίων ελευθερίας λόγος εξετάζει το ζήτημα της αθηναϊκής πολιτικής απέναντι στα πρώην μέλη της Αθηναϊκής αυτοκρατορίας, Ρόδος, Χίος, Μυτιλήνη, Βυζάντιο.