Αποφάσισα να γράψω την ιστορία της ζωής μου γι’ αγάπη ενός καλού μου φίλου. Αλλά το χειρόγραφο μου δε θα το διαβάσει ποτέ, όσο ζω. Θα του το κληροδοτήσω μόνο, και αφού πεθάνω, ας το κάνει ό,τι θέλει. Θα ιστορήσω ό,τι είδα, ό,τι έπαθα, ό,τι έκαμα, κι ό,τι σκέφτηκα στη ζωή μου. Η αυτοβιογραφία μου, θα μπορούσε να ονομαστεί «Ο αρραβωνιαστικός μου», γιατί τον άνθρωπο αυτόν τον είχα άντρα μου χωρίς ποτέ να τον παντρευτώ, τον εμίσησα και τον αγάπησα όσο δεν αγάπησα και δεν εμίσησα άλλον ποτέ.