Το μυθιστόρημα Πωλίν, που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, δημοσιεύθηκε το 1838 και είναι ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα του Αλέξανδρου Δουμά, το οποίο προεικονίζει και αναγγέλλει τα χαρακτηριστικά της αφηγηματικής τέχνης του, και κυρίως τη δεξιοτεχνική ανάμειξη του ιστορικού με το ιδιωτικό-λυρικό στοιχείο. Ο Αλέξανδρος Δουμάς, αφηγητής ο ίδιος, πληροφορείται από τον ζωγράφο φίλο του Αλφρέ ντε Νερβάλ την ιστορία μιας όμορφης και μυστηριώδους γυναίκας της οποίας προσπαθεί να αποκρύψει την ταυτότητα, σαν να πρόκειται για ένα πρόσωπο που κρύβει ένα μεγάλο μυστικό. Με την Πωλίν, ο Αλέξανδρος Δουμάς μας προσφέρει ένα μυθιστόρημα στο μεταίχμιο από τη ρομαντική στη γοτθική γραφή, όπου δεσπόζει η μυστηριώδης φύση, με απόκοσμες λίμνες, ερειπωμένα κτίρια, πύργους και μυστικά περάσματα. Οι χαρακτήρες του έργου του, σε αντίφαση με την ανώτερη κοινωνική θέση τους, είναι έρμαια ασίγαστων παθών που ενίοτε φτάνουν μέχρι το έγκλημα.