Οι ύμνοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας περιλαμβάνουν την διδασκαλία της, τα δόγματά της, το πνεύμα της θυσίας, της ασκήσεως, της φιλανθρωπίας, της μετανοίας κ.κ.π., είναι δηλαδή όχι μόνο δοξολογιακοί, αλλά και άμεσα διδακτικοί, είναι οι θησαυροί του Πνεύματος.[...] Το παρόν πόνημα είναι μια προσπάθεια να βρεθεί μια αισθητική γέφυρα ανάμεσα στην αρχαία γλώσσα και στην ζωντανή θυγατέρα της, με την ευγενή φιλοδοξία να κατακτήσει τις καρδιές των διστακτικών. Η γέφυρα αυτή είναι η διατήρηση του ίδιου μέλους στη μετάφραση, με τη διατήρηση, του ίδιου αριθμού συλλαβών και του ίδιου τονισμού, αδύνατον φαινομενικά, δυνατό όμως με τα όπλα του Θείου Φωτισμού και της γνώσης της γλώσσας. [...](από την εισαγωγή του βιβλίου)