ΝΥΧΤΑ ΔΙΑΣΠΑΡΤΗ από γαβγίσματα και άστραΣαν από χρόνια παιδικά και σαν στο ύπαιθροΠυκνοκατοικημένη όμως, σφύζονταςΥβριδικά όντα από μελάνι, πουΜε τη μουσική αλλάζουν σχήμα αδιάκοπαΣαν κάποιος να τα ονειρεύεταιΌμως τον ονειρεύονται αυτάΚαι άθελά τους μεγαλώνουν εκτοπίζονταςΚαταστροφή μεγάλη–