Σάμιουελ Μπέκετ, Λώρενς Ντάρρελ, Αλεξ. Σολντζενίτσιν, Χόρχε Λούις Μπόρχες, Κλωντ Λεβί Στρως, Μάριο Βάργκας Λιόσα, Πιερ Μπεττενκούρ, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Γιώργος Χειμωνάς, Κώστας Αξελός, Γιάννης Μόραλης, Επαμεινώνδας Χ. Γονατάς... Ο φωτογράφος Ζαν-Φρανσουά Μπονόμ φωτογραφίζει μεγάλες προσωπικότητες της τέχνης, της σκέψης, της λογοτεχνίας, της μουσικής. Μιλώντας για τα φωτογραφικά πορτραίτα του Ζαν-Φρανσουά Μπονόμ, χρησιμοποιώ επίτηδες τη λέξη αφήγηση΄έτσι όπως την γνωρίζουμε από τη λογοτεχνία. Ο Ζαν-Φρανσουά δεν είναι εννοιολογικός (conceptuel) φωτογράφος· είναι φωτογράφος της αφήγησης. Τα πορτραίτα του είναι μικρές ιστορίες, στιγμιαίες ιστορίες, γεγονός που τα κάνει ακόμη πιο σημαντικά, αφού η στιγμή δεν ξαναγυρίζει ποτέ (l' instant ne revient jamais), φωτογραφικά χαϊ-κου όπου αποτυπώνονται η ψυχή και τα μυστικά των προσώπων, μικρές αφηγήσεις όπου αποτυπώνονται συχνά δύο ήρωες: ο φανερός ήρωας της φωτογραφίας και ο αθέατος ήρωας που δεν είναι άλλος παρά ο ίδιος ο φωτογράφος. Δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα από τα περίπου εκατό πρόσωπα που περιλαμβάνονται σ' αυτό το λεύκωμα είναι συγγραφείς ή εικαστικοί καλλιτέχνες, δηλαδοί δημιουργοί αφηγήσεων, ο καθένας μέσα από διαφορετικού είδους εκφραστικούς τρόπους. Νίκος Μπακουνάκης