Στις 15 Νοεμβρίου του 1907, δυόμισι χρόνια ύστερα απ' το θάνατο του Ιουλίου Βερν, εξεδόθη το Γραφείον Ταξιδιών Θόμψων και Σία, ένα απ' τα εννιά μεταθανάτια έργα του μεγάλου συγγραφέα. Αυτών των μεταθανατίων έργων την πατρότητα, πολλοί εξακολουθούν ν' αμφισβητούν, παραδεχόμενοι μόνο πως ο Ιούλιος Βερν, μη προλαβαίνοντας να τα φέρει σε πέρας, άφησε τα χειρόγραφά του στο Μισέλ Βερν, το γιο του, που τα συμπλήρωσε, σύμφωνα με τις σημειώσεις του πατέρα του. Κι όμως, διαβάζοντας με προσοχή το Γραφείο Ταξιδιών Θόμψων και Σία, δοκίμασα, ατομικά, μια μεγάλη έκπληξη: Είναι ποτέ δυνατό -σκέφτηκα- το έργο τούτο να μην το έχει γραμμένο ατόφιο ο Ιούλιος Βερν; Πώς είναι δυνατό να μην ξεχωρίζει κανείς το γνώριμο στυλ του μεγάλου συγγραφέα, απ' την πρώτη ως την τελευταία γραμμή; Η πνευματώδης αφήγηση, οι απόλυτα ακριβείς γεωγραφικές περιγραφές, η ξενάγηση ανωτέρου επιπέδου, δεν φέρουν την ατομική σφραγίδα του Ιουλίου Βερν;. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)