Αλλοιώνονται οι άνθρωποι της ζωής μουερήμην μου.Χτες που τους κοίταζαήτανε νέοι, όμορφοι, γεμάτοι γοητεία.Σήμερα, απρόσμεναβρίσκω πρόσωπα χαραγμένα από λησμονιάκαι ατελείωτες απουσίες.Ξαφνιάζομαι ανακαλύπτονταςπως δεν με χαιρετάνε πια,δεν με γνωρίζουν.Κι εγώ γέρασα ερήμην τους.