Το Όταν ήμουν δάσκαλος είναι μια αρμονική συνύπαρξη λογοτεχνίας και παιδαγωγικής. Το διήγημα πραγματεύεται θέμα φλέγον εθνικό και βαθιά κοινωνικό: την αναμόρφωση της εκπαίδευσης πάνω σε πιο στέρεες ψυχολογικές και παιδαγωγικές βάσεις, πράγμα που ήταν ταυτόχρονα επίμονο αίτημα ολόκληρου του πολιτισμένου κόσμου στα διάφορα μέρη της γης, ιδίως στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα.