Ο έρωτας και οι ποικίλες εκφάνσεις του δεν έπαψαν ποτέ να βρίσκονται στο επίκεντρο του δημόσιου και του ιδιωτικού βίου της Ρώμης. Διόλου τυχαία, άλλωστε, η λέξη ROMA αναγραμματίζεται σε AMOR (= έρωτας). Οι Ρωμαίοι ποιητές, στην προσπάθειά τους να φανούν αντάξιοι συνεχιστές των Ελλήνων προκατόχων τους, καλλιέργησαν συστηματικά και διεύρυναν το πεδίο της ερωτικής γραφής κατακτώντας νέους εκφραστικούς τρόπους, εξερευνώντας νέες θεματικές και προχωρώντας σε τολμηρά νέα εγχειρήματα. Η λατινική ερωτική ποίηση είναι γεμάτη πολυχρωμία, εκπλήξεις, ανατροπές και αντινομίες. Τη διακρίνει φαντασία, ευαισθησία, τόλμη, ειρωνεία και, όχι σπάνια, καυστικό χιούμορ. Είναι ένας χώρος αναρίθμητων αποχρώσεων, όπου τα πιο λεπτά σκιρτήματα μιας ερωτευμένης καρδιάς μπορούν να συνυπάρχουν με την εκδικητική μανία ενός προδομένου έρωτα.