Ο Φρίντριχ Σλάιερμαχερ, γνωστός κυρίως ως φιλόσοφος και θεωρητικός της Ερμηνευτικής, συνεισέφερε και σε πολλούς τομείς των καθαρά φιλολογικών επιστημών, μεταξύ αυτών και της μεταφρασεολογίας. Η διάλεξή του Περί των Διαφόρων Μεθόδων του Μεταφράζειν (1813) κατέχει πρωτεύουσα θέση στη θεμελίωση των σχετικών σπουδών. Εδώ τίθενται οι βάσεις καθοριστικών εννοιών σχετικά με τη φύση και τις βλέψεις της μετάφρασης, όπως τα όρια της πιστότητας, η πολιτισμική μετακένωση, η ξενικότητα, η διάκριση από τη διερμηνεία, την παράφραση, την απομίμηση κλπ. Το κομψό κείμενο (σε δίγλωσση έκδοση) συνοδεύεται από επίμετρο που το εντάσσει στη μεταφραστική θεωρία και πράξη του Γερμανικού Ρομαντισμού