Σαν μουσικός είχα την τύχη να παίξω τραγούδια του με πολλούς σημαντικούς Έλληνες ερμηνευτές. Σαν δάσκαλος του πιάνου επίσης αισθάνθηκα την ανάγκη να αναζητήσω παράλληλα με τα κλασικά ή πιο σύγχρονα μουσικά ρεύματα και ένα ρεπερτόριο ελληνικής μουσικής μέσα από αυτό που ονομάζουμε έντεχνο ελληνικό τραγούδι. Τα τραγούδια του Μάνου ήταν η ιδεώδης λύση λόγω της απήχησής τους σε όλες τις ηλικίες, της απλότητάς τους και της εξαιρετικής μελωδικότητας που τα διακρίνει. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα αυτής της ανθολογίας σαν μια συμβολή στη δημιουργία μιας εκπαιδευτικής και ψυχαγωγικής μουσικής πρότασης, βασισμένη σε ένα υλικό σύγχρονων ελληνικών μουσικών θεμάτων. Πρότυπο σ αυτή μου την προσπάθεια υπήρξαν οι εξαιρετικές διασκευές του Γιάννη Κωνσταντινίδη πάνω σε γνωστά θέματα ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, με μόνη διαφορά ότι το επίπεδο των σπουδαστών στο οποίο ήθελα να απευθύνεται το βιβλίο αφορούσε κυρίως τα αρχικά στάδια της σπουδής του πιάνου δεδομένου ότι η ήδη υπάρχουσα αξιόλογη βιβλιογραφία με διασκευές τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι απευθύνεται σε πιο προχωρημένους σπουδαστές. Η πρόθεσή μου ήταν να διατηρήσω την καθαρότητα των μελωδιών προσθέτοντας μόνο τα απολύτως απαραίτητα αρμονικά και αντιστικτικά στοιχεία έτσι ώστε τα τραγούδια να αποκτήσουν μια όσο το δυνατόν λιτή μορφή, κρατώντας ταυτόχρονα όλο το χρώμα, τη λεπτότητα και το χιούμορ που τα διακρίνουν. Σε ορισμένα κομμάτια έχει δοθεί ένα ύφος εμφανώς πιο κλασικό που παραπέμπει άλλοτε στο αντιστικτικό ύφος των συνθετών του μπαρόκ κι άλλοτε στην απλότητα και τη διαύγεια των παιδικών κομματιών για πιάνο του Μότσαρτ, επιρροές που ούτως ή άλλως είναι εμφανείς στο έργο του Μάνου Χατζιδάκι.