Στου Πικιώνη καλντερίμι,Χρυσομάλλικο αγρίμι,Μες σε στέρνα κολυμπά.Μπρος στο δίστρατο διαβάτης,Δυο φυγών του ζευγολάτης,Κοντοστέκει… και γελά!«Ποια χαρά σε λούζει, φως μού,Που να σε φιλούσ’ ο νιος μουΚαι να παίζατε γυμνά»«Ξένε, έχω και για σένα,Που ‘χεις χρόνια καμωμέναΠεριουσία βασιλιά…Χτες το βράδυ στο ξωκλήσσι,Σαν κερήθρα σε μελίσσι,Στριμωχτήκανε πολλοί