Η παρούσα μελέτη έχει ως αντικείμενό της -κυρίως- τον φιλολογικό υπομνηματισμό της πινδαρικής ωδής Ολυμπιόνικος 12., Εργοτέλει Ιμεραίω δολιχοδρόμω, αλλά και κάποιαν εποπτική παρουσίαση του πολιτικο-ιστορικού περιβάλλοντος και της πιθανής σκοπιμότητας για την οποία η ωδή συνετέθη. Η ωδή αφορά τον Εργοτέλη, τον γιο του Κρητός Φιλάνορος, ο οποίος, αν και Κνωσσίας καταγωγής, έλαβε μέρος ως Ιμεραίος σε αγώνες δολιχοδρομίας στα Ολύμπια, τα Πύθια και τα Ίσθμια. Φαίνεται όμως ότι κέρδισε νίκες σε όλους τους πανελλήνιους αγώνες, ώστε να κληθή περιοδονίκης· ως προς την τελευταία ονομασία, πρόκειται για τίτλο του αθλητή εκείνου ο οποίος έχει ανακηρυχθή νικητής και στους τέσσερις πανελλήνιους αγώνες: Ολύμπια, Πύθια, Νεμέα και Ίσθμια. Η Κρήτη ήταν περίφημη για τους δρομείς της στον δόλιχον, όπως μαρτυρείται από τον Ξενοφώντα, και όπως η μυθολογική αναφορά στον γίγαντα Τάλω υπαινίσσεται· παρ' όλα αυτά, οι Κρήτες δρομείς μόνον σπάνια έλαβαν μέρος σε πανελλήνιους αγώνες. [...](από την εισαγωγή του βιβλίου)